تأثیر حکمرانی و عوامل اقتصاد دانش بنیان بر صادرات اقتصادهای نوظهور

بر اساس نظریه های جدید رشد اقتصادی و اقتصاد بین الملل بهبود شاخص های نهادی می تواند از طریق ایجاد فضای رقابتی و بازاری مطمئن و نیز کاهش هزینه های مبادلاتی موجب افزایش قدرت رقابت پذیری و توسعه صادرات گردد. بر این اساس هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر عوامل نهادی (حکمرانی) و مؤلفه های منتخب اقتصاد دانش بنیان (انباشت هزینه های تحقیق و توسعه، سرمایه انسانی و فناوری اطلاعات و ارتباطات) و متغیر قیمتی (نرخ ارز) بر صادرات اقتصادهای نوظهور طی دوره زمانی(۲۰۱۳-۱۹۹۶) است. نتایج مطالعه که به روش داده های پانل انجام گرفته، بیانگر تأثیر مثبت و معناداری شاخص حکمرانی خوب بر صادرات است. همچنین مؤلفه های دانش (انباشت تحقیق و توسعه داخلی، انباشت فناوری اطلاعات و ارتباطات و انباشت هزینه های آموزشی به عنوان جانشین سرمایه انسانی) تأثیر مثبت و معناداری بر توسعه صادرات اقتصادهای نوظهور دارند. متغیر قیمتی نرخ ارز نیز تأثیر مثبت و معناداری بر صادرات اقتصادهای نوظهور دارد. بنابراین می توان بیان داشت مؤلفه های جدید تولید نقش تعیین کننده در توسعه صادرات اقتصادهای نوظهور دارد.